Ve bir parça kırıntı içindi kavgası karıncaların
Makbuldü göğün puslu bir griden kalan son hali.
O vakit toprak çiselerin mayın tarlası gibi ayaklara
Ve acımasız gölgeleri mahşeriydi açlığın.
Ne kadar sert vursa da iklimin o serin sabah rüzgârı
Hep ağlayacak orman kopup giden yaprağa.
Düşen kozalaklar ve pelidi kim omuzlayacak!
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta