Nasıl yaşamam gerektiğini anladım bir gün,
Sessizlik indi kalbime, söndü her türlü düğün.
Gözümdeki perde düştü, özde kaldı bir hüzün,
Meğer her nefes, ölüme yazılmış bir düğün…
Kandil gibi titriyordu içimde her an,
Ne bir heves tamdı, ne dünya tamamlanan.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta