Varlığın arayışı Şiiri - Sinan Bayram

Sessiz bir ışık sızar ilk sabaha,
Henüz ad konmamış bir anın içinde.
Ne ben varım, ne yokluk tam orada —
Yalnızca bir nefes, sonsuzluğun eşiğinde.

Bir kıvılcım düşer evrenin alnına,
Yıldızlar doğar o tek özden, bir bir.
Toprak olurum, rüzgâr, su, anı —
Ve hepsiyle akar içimdeki sır.

Sorarım kendime: “Kimim ben burada?”
Cevap bir yankı, taşın kalbinden gelir.
Varlık, bir düşün gölgesinde durur da,
Yoklukla dans eder, hiçlikte erir.

Ey sonsuz anlam arayan göz,
Belki de varlık, arayışın ta kendisidir.
Bir damla suyun denize söz geçirme özlemi,
Bir kalbin “neden?” demesidir.

Sinan Bayram