Varlığımın Sebebi Şiiri - Zafer Aydaş

yoksul bir akşamın
sensiz bir köşesinde oturmuş
yalnızlık ırmağını taşlıyorum
biliyor musun
yokluğunda sesin nefesim oluyor
sesini duyamıyor boğuluyorum
aşkım varlığımın sebebi
nice dağlar karlarla giyinirken mevsimleri
hüznü bir karanfili koparırcasına
kopar yüreğimden
ve oraya güzel gözlerin kadar umut ek

umut gönül limanına layık bir gemi
seni yangınlardan çaldım varlığımın sebebi

dert ile törpülenmiş yarınlarımı
bir gülüş kadar kolay
poyraz bir aşk kadar olaycasına ver bana
dünü sil yarınlara ekle
hep baharda gel bana

bahar çılgın sevdaların mevsimi
beni yangınlardan çaldın varlığımın sebebi

fedakar günlerin kahkülü savruk saatlerinde
boş bir kağıda aşk yaparken serçe ötüşlerinin kuzmesinde
tuhafsallığını hissettiğim taşkınlıkları
ekledin içime
güneşsiz günlerde mi varmış
ayın kuvveti miymiş
yoksa yine mi sen
bilemem ama
sen kendimi bulduğum dişi bir ayna
sen gözyaşlarımdaki acıyı unutturdun bana

acı sen varken ürkek bir kedi
yokluğun faciam olur gitme kal varlığımın sebebi