Var Ya - 8 Şiiri - Sümru Yılmaz

Yakamozların derin maviliklerle öpüştüğü yerde
Vuslat seslerini dinliyorum.
Umurumda değil artık, ne hayat ne bu dünya.
Karanlıklar perisi ile kucaklaşıyorum
Yıldız seslerindeki fısıltılarla raks etmek VAR YA...

Her şeyden vazgeçmenin hazzını yaşıyorum.
Bir Allah'tan alıp bir sana verdiğim
Gözüm görüp gönül verip sevdiğim
Gizlerdeki avazlarda sakladığım seni
Dünden bugüne taşıyorum.
Anlamıyorum nasıl bir direniştir ki bu bendeki
Aslında bu sevdayı sonsuza gömmek VAR YA..

Devam diyorum vuslat kitabını yazmaya
İmza atıp suskunluğa ,
Perde perde inen gecenin koynunda
Birer birer solan ışıklarında
Altına final deyip özgürlüğe kanat açmak
VAR YA....

Düşlerimi tek tek koysam sıraya
Güç yetmez garip bir gönüle sığdırmaya.
Yeterince yorgun bu ruh bu beden
Birikmişliğin tortusu bir sürü nedensiz neden.
İşte bu nedenler çıkmazında kaybolmak VAR YA...