Var Sandıkların Aslında Yoktur

Sessizlik diye bir şey yoktur
Sesinin yokluğunda lal olmamdır
Sessiz tüm harflerle çığlığımın anıdır

Karanlık diye bir şey yoktur
Işığının yokluğunda gözlerimin körelmesidir
Sevginle yanacak bir mumda
Işıl ışıl yanacak mutluluk gerçeğimdir

Soğuk diye bir şey yoktur
Sıcağının yokluğunda titrememdir
Sensiz karanlık cehennemde üşümektir
Senin benden gayri yanan yüreğine inat
Yazın yakan güneşinde
Yokluğunla buzdağlarına dönüşmektir

Ayrılık diye bir şey yoktur
Senin yokluğunda söylenen kelimedir
Çiy düşen gülün üstüne
Hüzzam nağmelerin çiselemesidir
Özlemin yakıcı sıcağında aşkla sönmektir
Ruhun bedenden ayrılıp
Köz köz senin hayalinle alevlenip
Yine yeniden hep yeniden
Kalplerimizin hiç olmadığı kadar birlikteliğidir
Esen rüzgârdan
Yağan yağmurdan
Seninle paylaştığım gök kubbeden
Hep ama hep medet beklememdir

Unuttum diye bir şey yoktur
Unutmayı unutmanın adıdır unutmak
Unuttum diye sana daha çok sarılmak
Ve ruhani çalkantılarda hep seni yaşamak
Her anında
Her saniyesinde
Unuttum diye diye
Aslında unutmamaya and kılmak
Yaşamımda hatırlamadığım kadar
Seni anımsamak ve yaşamak vardır