Kökün gövdeye, dala, tomurcuğa, filize…
Binlerce çiçeğin, yaprağın en ucuna,
Toprak altındaki bunca direnişi,
Bir ibretlik destandır insana;
Kök ol, beslen, katkı yap…
Hayatına anlam kat,
Anın tadını çıkar,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta