Düşünüyorum anne!
Var ile yok arası kalmayı mesela.. Bir gün kalıp, diğer gün gitmek gibi. Çok yorulup sonra ara vermek gibi..
Düşünüyorum anne;
Düşlediğim bir hayali gerçek yapmak için boğuşup, sonra farkında olmadan düşlerimden vazgeçtiğim, onları unuttuğum o anı düşünüyorum. Koyulup bir yolun ortasında bazen ve bazense sonralarında biraz unutulmayı, yapayalnız bırakılmayı görüyorum.. Çok değil...; biraz mutlu olmak için hem kör hem sağır olduğumu görüyorum. Suçum mu? Suçumu bulamıyorum ki..
Düşünüyorum anne;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta