Van Gölü Şiiri - Kenan Gezici

Akşam gölgesi çöker Amik’te, Mollakasım’da.
Ereni ’deyim dalgalar eşlik ediyor yalnız değilim.
Ağır bir yük gider bedeninden, Van Gölüne bakarken.
Gelen bir rüzgâr sahile uğrar da.
Hasretin yükünü bedenimden söker götürür.
Asır bilmek kaç, kaç medeniyet kuruldu burada.
Bir yanda sancı bir ya da sevgi burada.
Kan ter içerisinde hep kalsan da.
Yine de gitmek nedense gelmez aklına.

Kenan Gezici 07/06/2025