VAKTİDİR ARTIK İFTARIN
İftar vakti geldi çattı. Onbir aylık orucumuzu açıyoruz iştiyakla. Bereketli iftar sofrasında, ruhumuzun mahrum kaldığı feyiz, ihlas ve Kelamullah'ın verdiği haz var. Onbir ay boyunca hasretini çektik bu nimetlerin. Şimdi Rabb'imizin izniyle feyizden kana kana içiyor, 'ene' yi ihlas çorbasına bandırıp yiyoruz. Tadı damaklara ve ruhlara hitap eden Kur'an-ı Azîmü'ş-şan'la tatlanıyoruz her gün.
Sadece ruhumuz değil, şefkat ve merhamet hasletleri de orucunu açıyor bizimle… Şu zamana kadar elini-kolunu bağlayarak, nefsimizden kurtulmasına engel olduğumuz merhamet ve şefkat duygusu, şeytanın zincire vurulmasıyla azâd oluyor. Sevgi, gidiyor, bir yetimin başını okşuyor, yüzünü güldürüyor. Merhamet, koşuyor, bir fakir ailenin kapısına erzak koyuyor. Zira, ' Ne yapıyorsun? ', ' Ona, buna para dağıtacağına, onun bunun yetiminin yüzünü güldüreceğine, gitte kendine bir şeyler al! ' diyecek olan şeytan aleyhi'l-la'ne bu kutlu ayda zincirleniyor.
Velhâsılı kelam, ramazanda Rahman'ın ihsanıyla, bereketiyle, feyziyle şenleniyor sîneler… Dertler paylaşılıyor, gönüller hoş ediliyor. Millet ruhu güçleniyor. Zengin-fakir fark etmeksizin, genç-yaşlı dinlemeksizin omuz omuza teravihler kılınıyor şevk ile.. Salvele ve hamdelelerle yer-gök, bütün mevcudat kalkıp iniyor vecd ile…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta