Geceye fener yakmışken ay
Simsiyah bir sonsuzluktu yalnızlık ve sessizliğin pürü melali
Hayır üzülmeyiceğim her ne kadar yalancı ışıklara kandıysam da tesellisiyle
Yalçın yamaçlara çarpan yankıların şüphe çekici derin kıyısından
Yağmur getiren bulutlar gibi gökyüzünü tül inceliği çığlıklarla kaplayan
Yükselen bir kuş kanadında yerden aldığını semaya taşırken dünya
Ne tarafından sızlarsa
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta