Vakit Geldiği Zaman Şiiri - Mustafa Ayar

Sonbaharda hüzün dolar içime.
Yaprak dökümünü gördüğüm zaman.
Gölge uzun olur öğlen geçince
Güneş batma vakti geldiği zaman.

Yine hüzün dolar içimde bir an.
Yolda bir gariban gördüğüm zaman.
Sanki vurulmuşa dönerim bir an
Çöpten ekmek yiyen gördüğün zaman.

Üzülmemek elde değil bu hale.
Ondan zarar gelmez hiçbir veçhile.
Kimseye düşünmez kötülük hile.
Karnı birkerecik doyduğu zaman.

Yaratan katında eşittir herkez.
İnsanların hepsi cennete gitmez.
Böyle olanlara akıl sır ermez.
Cehennemi kendi seçtiği zaman.

Her zaman hazır ol gidersin her an.
Garibana yardımcı ol her zaman.
Son pişmanlık para etmez o zaman
Ecel başa gelip çattığı zaman.

Ayar düşünürki ne olacaksın
Belkide birini kızdıracaksın.
Bırak herkez kendi aklın kullansın.
Kendi görsün başa geldiği zaman.