Karanlığın ardından gelen ışık,
Her zaman yolu aydınlatmaz.
Kader her seferinde güldürmez
Ve nasip insanın gönlüne değil yoluna serpilmeli...
İnsan kendine geç kalmalı zamana değil.
Saygı kendine duyulmalı kaygı vakte...
Beş vakit kadar ruha yakın, sona uzak.. Gözlerindeki yaş toprağa düştüğünde, toprak öze döndüğünde.
Kayıt Tarihi : 22.4.2025 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!