Kaan;
Dizlerindeki
Bisiklet yaralarına
Merhem olsun gözyaşlarım.
İlk aşkına çektiğin acı,
Son nefesim kadar yaksın içimi…
Bazen Martı olursun
Rodos'a inat
Zeytindalı olursun bazen
Sımsıkı alırım avuçlarıma
Savaşlar yaşanır ikliminde Ninova'nın
Asur tabletlerine kazınır adın
Son bir lokma ekmek kaldı
Boğazında Kenan’ın,
Eli kabzasında beylik silahının,
Ayaz mı eksi bilmem kaç santim
Ramazandı ayın adı
Beklenen ezanı Muhammedi
Bacakları titrer adamın,
Beyni geçit vermez,
Tünellerinde kaybettiği cesaretini arar yüreğinin
Rutubet tutmuş dehlizlerinde
Gitme demek, kal demek en zor cümlelerdir onun için.
Gururdan bahsetmek imkansız,
Sıkma dişlerini çocuk.
Hayat, dişlerinin arasında
Can vermeyecek kadar çetin.
Ellerinin terlemesin,
Taşırken yükünü.
Gayretini harcama boşa,
Susma
Konuşmazken dudakların,
Yetim kalır şiirler.
Dökülmedikçe kelimelerine
Yırtılır atlas kumaşları
Gururumun…
Saat durdu
03.00
Yirmi dördünde olmalı,
On dokuzunda aşık
Yirmisinde gelin ettiğim tenin
Nasıl özlüyorum biliyormusun?
sana kalan son damla bu
sakladığım son an, son lahza
belkide gözlerimden düşürmeye kıyamadığım,
toprağa…
gecelere küstüm senden ayrıldığım o eylül aksamı
Bir kibrit kavı kadar
Zaman ver
Donarken yaşları gözümün
Ankara ayazında.
Kristaller kadar değerli bir kaç sözün şimdi..
Kar tanesi;
Berat-ı efkarıma...
Bu gece bizim olsun...
Bağlasınlar benide bir hortumun ucuna...
Sen nefes al ben esrar-ı gam...
Bir cam odada bana versinler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!