Vadi Şiiri - Tuana Öztürk

susuzluğum çöl günlerini aratmaz oldu
vadiler gördüm, ırmaklarda akan ruhumu unuttum
kelebekler gördüm, çiçeklere dokundum, güneşi çektim içime, karanlığı dolduramadı
her şeyden bir parça gördüm kendimde
yağmurda, karda, ağustosta, sızıda, derinde
anlamlandıramadım yine de göğsümdeki tadı
ayaklarım yalnızca sürükler bedenimi, beni gitmek istediğime götürmez
kana kana içtiğim şelaleler her gece gözlerimden akarlar
derin nefesleri sonraya sakladım
gördüğümü sanrı, yaşamı ağrının tanımı sandım