Uzundu yolum git git bitmedi sanki...
Yada bana öyle geldi yoruldum hemde çok anlatılmıcak kadar...
Annemin küçük yaramaz kızıydım şimdilerde hayata küskün biriyim...
Dalıyorum bazen güzel geçen çoçukluğuma mutlu günlerime...
Hani bazen kslbimin ritimlerinin bozulduğunu hissediyorum...
Birgün bir saatte yada bir köşede kalbimin duracağını hissediyorum...
İstemiyorum kimse gelmesin mezarıma ağlamasın tanımasın bile..
Ne kadar sevdiysem bir okadarda kırıldım sevilmedim ben...
Hayatımda hep kıskandım sevdiklerimi paylaşmak istemedim...
Hep kaybetmekten korktum vede kaybettim kimse kalmadı diyecek kadar...
Şimdi ben dönebilirmiyim çoçukluk günlerime kardeşime aileme...
Biliyorum kaybedenlerin yeri dolmuyor dolmıcak artık ne yazıkki...
YASEMİN GÜVEN
Yasemin GüvenKayıt Tarihi : 4.4.2025 17:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!