Uzun Nehirler Meseli Şiiri - Yaşar Çelik

Uzun nehirler boyu severim seni
Her bir kolunda umut büyütüp
Her sögüdün gölgesinde bir kez daha hatırladığım
Uzun bir geçmişin ayak izlerinde
Ve her keskin dönemecin kavşağında
Umutlarımı türkü yapıp, dizelerini yollarına seriyorum
Ezgiler tükenip umutsuz kalmayasın diye
Karlı bir akşamın ayaz yemiş sokağında
Minik bir serçe büyütüyorum
Ellerine aldığında üşümeyesin diye
İlk cemre düştüğünde salacağım
Tek kelimelik mesaj göndereceğim aynı adrese
Güzel gözüne çirkin görünmesin diye
Al yazmalı köylü kızları işliyorum oylum oylum kenarına
Ve yeniden aklıma geliyor uzun nehirler meseli
Her bir akıntının coşturduğu nehirlerde
Mor gelincik takılmış zülüflerde düğüm oluyorum
Düşlerim gerçek oluyor huzur duyuyorum ansızın
Bir nefes alıyorsun cigaramdan umudum oluyorsun
Dedim ya ben seni uzun nehirler boyu severim
Dicle' de hatta Türkü söylerken Fırat'ta, Nil'de
Ya da kıvrım kıvrım akan Sakarya'da
Ellerin kenetlenmemişse ellerime
Uzun kış geceleri bir soğukluk büyür odamda
Üşüyen ruhumdur çardak altlarında
Hem de bir Kasım sabahında
Minik serçem donarken zemheride
Bir maviş ses duyar kulaklarında
Söylemek istedikleri vardır sıladan
Belki bir haber dizilmiş dağların ardından
Dedim ya nehirler donsa da severim seni
Dicle'de hatta Türkü söylerken Fırat'ta, Nil'de
Ya da kıvrım kıvrım akan Sakarya' da

Yaşar ÇELİK