Üzülürmüsün... Şiiri - Murat Ülkü

İyi değilim, ölecek gibiyim
Ruhum bedenime fazla, bedenim ruhuma dar geliyor
Her adımda sebepsiz bir hüzün
Gözlerimden nedensiz yaş akar
Ölsem üzülen olur mu , ben ölsem sen üzülürmüsün?

Benim yokluğum bir boşluk bırakır mı
Mesela sen, beni hatırlar mısın
Adımı, gülüşümü, seni nasıl sevişimi,
Belki de bir rüzgar eser
Adımı fısıldar kulağına...

Belki bir yağmur düşer
Toprağa karışır gözyaşlarım,
Ben ölürsem,
Kim bilir, bir kelebek uçar
Taşır mı son nefesimi gökyüzüne
Belki de ben ölünce bir yıldız kayar gökyüzünde..

Dilekler dualar okunur mu ardımdan
Bu acım diner mi o gün
Yoksa sonsuzluğa mı taşınır
Bedenim toprağa kavuşurken
Ruhum huzur bulur mu dersin?

Korkular sararken benliğimi
Sessizliğe gömülürken sesim
Bir el uzanır mı bilmem
Mesela sen uzatırmısın elini,
Son bir dokunuşla beni kurtarmak için
Sonra da bu kötü bir rüya idi dermisin?

Uyanınca her şey geçer mi
Ölüm o kadar gerçek ki
Gözlerimi açamıyorum, bitmiyor
Ve o an gelir, son nefes
Gözlerim kapanır usulca dünyaya,
Kapanır sana gözlerim, gözlerinde..

Geride kalanlara miras
Sadece tarifsiz bir üzüntü
Toprak beni kucaklarken
Unutulur mu bilmem adım
Yine de bilirim, bir yerlerde
Beni seven benim için çarpan bir kalp var.

Ve o kalp o gün benim için sızlar,
Ve aşkına yas tutar.
Ve ben giderken sessizce,
Derin bir acı kalır yüreklerde,
Ölüm ki soğuk bir nefes,
Üzüntü ki bırakı ebedi bir iz,
Aklımda ki tek soru, ölsem üzülen olur mu , Ya sen, ben ölsem üzülürmüsün?