Ben biraz şiirlerini okur
bayram ettiririm gözlerime
bütün meşaleleri yanar gözlerimin
fener alayları geçer caddelerinden
mehter takımları bayramlarımdan
iki ileri bir geri
Fatihin İstanbulu fethettiği gibi
fethedersin beni
sensiz geçen bu güzelim yaz günleri
içime sinmez
gözlerime söz anlatamam
ruhum seni ister
yaşamadım sayarım bu günleri
yok hanesine kaydederim ömrümün
sen yoksan
ben şöyle oh diyip te
nasıl yaşarım sen yoksan
ben biraz senin fotoğraflarına bakarım
gözlerime bayram ettiririm
şükrederim
kendi yoksa da fotoğrafları var diyerek
teselli bulurum
gözlerimin bayramlarında senin çocukluğun
benim çocukluğum
senin bisikletin
benim bez bebeğim
ve bütün çocuklar
salıncaklarda
luna parklarda
her birimizin elinde
pembe pamuk şekerleri
şenlenir içim
ömrümü çiçeklendiren
baharlara döndüren en sevgili
hazanlarımı sen mi aldın
onları bana gönder
sana yakışmaz
ben biraz seni hayal ederim
dokunmak isterim dokunamam
ellerim gezinir fotoğraflarında
parmaklarım gezinir dudaklarında
ürkerim
kıyamam geri dönerim
ben yalnız korkusuzca
her sabah
senin şiirlerini öperim
günaydın deriz birbirimize
her gece iyi geceler dilediğimiz gibi
onlar da ne kadar kederli
karamsar
hüzne bürünmüş her biri
sanki son bahar
hüzünkârım
en sevgilim
üzülme bir tanem
bir gün gülecek yüzün
arzularına kavuştuğun gün
o gün çok yakın
üzülme
en biriciğim
2/Haziran/2011/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 2.7.2011 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üzülme!
Hiç bitmemeliydi,dedittiren br şiirdi.
Duygu örgüsünün ilk ilmeğinden başlayarak sonuna değin izledim durdum.
Yaşamdan;o yaşamın ayrıntılarından çokça kesitler vardı.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (3)