Gözyaşı mı gerek ağlamak için?
Hep içimden ağlar gibi üzgünüm
İnşirah, inşirah! Bu çıkmaz niçin?
Boynu bükük sağlar gibi üzgünüm.
Sanki gün doğmuşta güneş almamış
Üstünde bir yeşil ağaç kalmamış
Dallarında çiçek meyve bulmamış
Hazan vurmuş bağlar gibi üzgünüm.
Şu kan rengi sızı, içimi yakar
Üstümde kıpkızıl şimşekler çakar
Gözlerim çaresiz, hüzünle bakar
Ateş düşmüş dağlar gibi üzgünüm.
En hırçın dalgalar vurur içimde
Koca okyanuslar kurur içimde
Zamanın kül rengi durur içimde
Fetret düşmüş çağlar gibi üzgünüm.
Kayıt Tarihi : 19.4.2025 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzünle örülmüş beyaz kefenim…
Güzel şiir
Tebrikler
Bekir kardeşime teşekkür ederim. İçimizdeki hüznü vüzuha kavuşturmak için yürekten süzülen düşer kaleme...
TÜM YORUMLAR (2)