Başım karlı dağdır duman sıyrılmaz
Ben ayrılsam yürek yâr’den ayrılmaz
Garib olan sende hiçmi kayrılmaz?
Uzatmadın bana o müşvik eli
Benim ilen derdin ne idi felek?
Eyledin sinemi sanki bir elek
Giydirdin bedene kordan bir yelek
Uzatmadın bana o Müşvik eli
Yâr peşinde geze geze ağlattın
Sevda ateşiyle bağrım dağlattın
Yağlı urganlarla beni bağlattın
Uzatmadın bana o Müşvik eli
Uyur gezer ettin sahrayı çölü
Kuruttun gönlümde sümbülü gülü
Susturdun bağımda öten bülbülü
Uzatmadın bana o Müşvik eli
Çok çile çektirdin yorgunum yorgun
Çağlayıp akmadın hep aktın durgun
Senden bu yediğim en acı vurgun
Uzatmadın bana o Müşvik eli
Der DURAK’ım dertli sinem çürüdü
Eller sevdiğini sardı yürüdü
Benim yüreğimi hasret bürüdü
Uzatmadın bana o Müşvik eli
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
Tatdamadık yâr’le birkez gülüşü
Kavruldu DURAK’ın sinesi döşü
Tükendi kalmadı hayali düşü
Uzatmadın bize o müşvik eli...DURAK YİĞİT
Kayıt Tarihi : 9.8.2012 14:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayırlı yolculuklar.
TÜM YORUMLAR (1)