bez ile sarması bile hıyanet
şu yanıp tutuşur özle ozansak
su dahi dökmesin bize diyanet
bağrın da sönmedik közle uzansak
dökeriz kağıda his ve duygumuz
vatana millete vardır saygımız
göçeriz alemden kalmaz kaygımız
ardın da belirgin izle uzansak
ahdına sadakat kavli güderiz
emanet almıştık elbet öderiz
varlığın sebebi işte bu deriz
ebedi o ışık hizle uzansak
bırakırız meydan eğer yorulur
var ise hesabı bizden sorulur
sağlam yer komayıp hepten kırılır
ama bükülmedik dizle uzansak
mazlumu çekeriz ama itmeyiz
her dönem kırarlar yine bitmeyiz
ölürüz biz gözü açık gitmeyiz
sengin de bir veciz sözle uzansak
şiiri salmayız suyun akışa
biz onu boyarız türlü nakışa
gecikip ömrümüz kalmasa kışa
keşke sonbaharı güzle uzansak..
Kayıt Tarihi : 21.4.2014 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!