Uzanıp Kalan Eller Şiiri - Mehmet Ali De ...

Sen ne bilirsin ki, kalbim hangi yaraları saklar,
Hangi acılarla dolu, kimlere dökerim derdimi?
"Al," diyorum, "al canımı," ama sen görmezsin,
Ellerimle söküyorum içimdeki kor ateşi, ellerimle..

Bir gün olsun anlasaydın beni,
Halimden bir yama olsaydın,
Ama sen, kibirinden hep sırtını döndün,
Bir kez olsun yüzüme gülmedin.

İçimde kopan fırtınaları,
Gözlerinden saklayıp sustum.
Ellerim uzandı sana, ama tutamadın, tutunamadım
Ben de bu yolda, yalnız kaldım.

Oysa içimdeki sevgim, her şeyim sana adanmıştı,
Ama sen onu görmedin, hissetmedin. Duymadın bile..
Unut artık beni, son günlerimi bırak özgürce yaşayayım,
Esaretin yükünü taşıyamaz
Gayri bu yorgun ruhum,
Seninle geçen yıllar bir mahkumiyetti.
Artık sorma halimi, kalmadı içimde tadım,
Küllerimde son bir rüzgarın serinliği var.
Dokunma sonsuza doğru uyusun.

Memoçilo