Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Uzaklarda bir ev var.....
Ev mi gerçekten !
tebrikler Abdülkadir...
sevgilerimle
Kalmış düz ortasında, âsâsına dayanmış,
Çevirmiş gök kubbeye titreyen ellerini...
Bu ev bize o kadar yakın ki.
Camlar kırık, sonbahar soğuğunu iliklerinde hissetse de. İçerisinde kocaman ve hiç sönmeyen bir sobası var. Gönülleri ısıtan, hoş tutan.
Benzetmeler müthiş güzel.Eski, virane bir ev, yaşlı
yalnız bir insan.Her ikiside zamana karşı direnmekte, yıkılmaktan korkan.
Hüzünlü dizeleriniz etkiledi.
Tebrikler.
İnsanların da yalnızlıklarında zaman içerisinde harabeye döndüğünü ne güzel anlatmışsınız...Yüreğinize sağlık.
Müthiş bir şiir...
Can-ı gönüden tebrikler kardeş...Selam ve saygılar...
Uzaklarda bir ev var, eskimiş, camlar kırık...
Belli, onu da yıkmış benim gibi, ayrılık,..
şiirini çok beğendim sevgili abdulkadir....
tebriklerimle..
Uzaklarda Bir Ev
Uzaklarda bir ev var, eskimiş, camlar kırık...
Ne giren var içeri ne çıkan, dar kapıdan...
Belli, onu da yıkmış benim gibi, ayrılık!
Ne parlayan yanım var o harabe yapıdan?
Uzaklarda bir ev var, birini bekler gibi...
Yılların yorgunluğu çehresinde gizlenmiş...
Çeker, lâkin hiç gelmez dert kuyusunun dibi,
Benim gibi o ev de keder ile sözlenmiş...
Uzaklarda bir ev var, yeşillere boyanmış...
Ensesinde hisseder sonbahar yellerini...
Kalmış düz ortasında, âsâsına dayanmış,
Çevirmiş gök kubbeye titreyen ellerini...
Abdulkadir Öğdüm
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta