Hüzün penceremden seyrederken yaşananları.
Yıkılan hayalleri, kaybolan umutları.
Nasıl bir kaderdir ki payıma düşen hep acı.
Bir ışık bekliyorum yarına dair.
Ararken uzak ufukları.
Gecenin hiçliğinde sessizce ağlar gözlerim.
Bir sıcak tebessüm bekler yorgun yüreğim.
Yıldızlar çok uzak ve hem soğuk hem suskun.
Sığınacak bir düş, bir umut isterim.
Ararken uzak ufukları.
Varken birdenbire yok olanlar mıydı kahreden?
Yoksa hiç olmayışları mıydı beni mahveden?
Yürek hakkına girmek bu kadar basit miydi sahiden?
Ruhum bir teselli gâh ister.
Ararken uzak ufukları.
Sahteymiş meğer söylenen sevgi sözcükleri.
Hayatınız oyundan ibaretmiş yaşamıyormuşsunuz halbuki.
Hepinizin yüreğini toplasam tüyden daha hafif gelirdi.
Özü sözü bir doğru insanı beklerim.
Ararken uzak ufukları.
06.Eylül.2025
Yavuz Erdin
Kayıt Tarihi : 9.9.2025 19:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!