Ben avuçlarına uzak sulardan akmıştım.
Her çağlayanda ellerin vardı, ellerin olunca ağlardım...
Ellerin, bilmediğim dillerde, ağlatan şarkılardı...
Yorduk aşk'ı pervasızca; o vakitler, pembe ve çatlaktı dudaklarımız.
Suya eğilsen görecektin, (d) ipte kuruyordum...
Gözüme şarap kaçmış uyuyordum...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını