Önce yeşilin boynu bükülür
Geçsem bütün renklerden
Ve bütün çiçekler yeşille bir
Siyahsa bahtıydı…
Ne gözünü kırptı ne içi sızladı
Bahtını tertemiz alnına
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
İnsanı susturan mısralar. Teşekkürlerimle
'Herkesin derinliği aynı mı?
Kim tutacak uzak geçen zamanı'
Her bir dizesiyle emsallerinden farklı bir ses; tebrikler İnci hanım, esenlikler dileğim ve sevgilerimle iyi akşamlar
Maviler uzakta kalmışsa karanlık çökmüş demektir.
O karanlık kimi zaman bugün olduğu gibi maden ocaklarında çıkışı olmayan dehliz ve yüreklerde hiç sönmeyecek yangındır… Ama her zaman da sermayenin “zalimin” ellerini ovuşturmasıdır.
Umut; mavinin yeniden görüş/yürek sahamıza girmesi ve hiç çıkmamasıdır. Açık denizler gibi, gökyüzü gibi…
Kaleminize sağlık sayın İnci İnceer…
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta