Uyuyoruz Şiiri - Kenan Gezici

Ey öfkesinde kaldığım gece.
Bir ilkbahar sabahında,
Mostar’da, dindir öfkemi.
Bekçisi olmuş şehrin.
Yeşile öfkeliyim bugün.
Kayboluyor gün gün.
Kızıla çalmasa, yitip gitmese,
Kurban olup, paraya pula.
Birlikte alıp götürdüğü saflığımız.
Bencil pula tapanlar doldu etrafımız.
Son çağ, son asır geldi geçiyor.
Kalmadı hiç zamanımız.
Issız adımlar dolaşıyor.
Yitip giden biziz.
Ağaçlar, ormanlar değil bugün.

Kenan Gezici 29/07/2025