Uyuyor musun Şiiri - Özgür Köktürk

Onlarca şiir
Yüzlerce dize
Binlerce harf düştü kalemimden kâğıtlara
Bildin hepsini
Hepsini gördün
Hepsi senindi

Bu şiiri
Kendime saklıyorum küçüğüm
Bir okyanusta kâğıt bir gemi
Islandıkça
Yüreğimin ateşiyle kurutacağım
Kurudukça yeniden salacağım kollarına
Sen bunu da bilmeyeceksin küçüğüm
Dilemeyeceksin belki
Ama bana bir sor!
Bir sor ki;
Sessiz gözlerimde çoğalsın
İçten içe közlenen kor

Bütün geceleri kurban ettim sana
Şimdi geceden bir an çalıyorum
Farkında mısın küçüğüm
Bu anın her zerresine sarıyorum

Uyuyor musun?

Serpile serpile büyüdü sevdam
Sığmaz tariflere
Anıt oldu yüreğimde
Geçmez tarihlere
Şu divâne yüreğimi dağlar anladı
Umurunda mı?
Bulutlar utancından ağladı

Ey nazlı dilber
Ey yüce sultan
Kapanmadıysam dizine sanma ki gururdan
Ürkmediysem geceden
Kaçmadıysam karanlıktan
Sanma ki yaşamadım anlamadan

Ey bahar yeli
Ey ırmak seli
Ey içime çektiğim tütün dumanı
Ey gözkapaklarıma nöbet yazan gece
Ey gecenin olmaz sabahı
Ey yâr! ! !
Sanma ki beklemedim seni
Bile bile
Senin sabahı beklediğini

Ben felsefe tezi yazmıyorum adına
Adına türkü söylemiyorum
Şiir yazmıyorum
Ben seni yazıyorum
Seni söylüyorum
Ben liseli âşık değilim sevgili
Yollarına gül yaprakları dökmedim
Ben seni sevdim
Gecem gibi
Hüznüm gibi
İçimde kalmış isyan gibi...

Yıl oldum yaşlandım takvimlerinde
Saniye oldum bir yelkovanın süzgecinde
Kış oldum deli poyrazıyla
Yaz oldum kavuran sıcağıyla
Senin gözlerinde sen olamadım ama
Senin gözlerinde bir ben buldum
En deli yalnızlığımla
En gece şiirlerimde...

Uyuyor musun? ! .

11 / 05 / 2002 02:57