Uyur sever Şiiri - Volkan Gülbitti

Akşam erken uyu,
gün üstünden kalksın,
omuzların hafiflesin,
dışarıda kalsın iş, telaş.
İçeri sadece aşkım girsin,
Perdeleri yarım kapat,
ay ışığı gamzelerine değsin.

Biraz uyu,
uykun tam olmasın,
Nefes alacağım kadar açık kalsın kalbin.

Zaman bir anda dursun,
Alarmlar beni çalsın kulaklarında,
Sonra sev beni,
uykuyla, uyanıklık arasında.

Ne söz ağır olsun
ne kalbin sağır.
Sadece bildiğin gibi sev
Uyanıp seviyorum ulan diye bağır.

Tekrar uyu.
Bu kez rüyanda gör beni.
Gözlerin ışık,
gönlün aşık olsun bana.

Kaçma rüyadan,
orada yarım bırakma sevmeyi.
Uyanınca,
dün gece bitmiş sanma hiçbir şeyi.
Uykudan uyan,
ama terk etme beni.

Gözlerini açtığında
hâlâ aynı yerde kalayım.
Bende senin uykularına alışan,
bir aşık olayım.

Sabah işe git,
aceleyle değil ama.

Önce üstünü giy.
Çantanı koluna,
beni aklına tak.
Aklından beni düşürmeden
kapıyı kilitledin mi,
iyice bi bak.

Yolda sev beni,
kalabalığın içinden geçerken.

Otobüse bin,
camdan dışarıyı seyret.
Şehir akıp gitsin bir fırça darbesi gibi.
bana varacak gibi sabret.

İşe var,
masanın başında,
ilk dosyada, ilk ekranda
aç beni en baş sayfaya.

Saatler ilerlesin.
Kimse fark etmesin,
kalbinin benimle meşgul,
seninde aşık bir kul olduğunu.

Önemi olmasın hiçbir işin,
sen sadece beni düşün.

Öğle yemeğinde sev beni.
Tabağına gülüşümü,
Dudağına öpüşümü koy.

Sonra yine çalış.
Gün devam etsin,
sorumluluklar dizilsin önüne.
Ama yapılacaklar listesinde
hep üst sırada benim aşkım olsun.

Akşam çık işten.
Durakta otobüs beklerken sev beni.
Ellerin cebinde,
hava serinken sev.

Gecikirse otobüs,
biraz saydır trafiğine, beklediğine.
Aklından geçeyim hemen,
boş ver,
pişman ol sövdüğüne.

Eve dön.
Gün bitsin.

Yine,
akşam erken uyu.
Her şey başladığı yere dönsün.
Kaldığın yerden sev beni.
Gece, sabah, günler.
Saatler değişsin,
ben değişmeyeyim sende.

Ne bileyim işte,
Benim sevdiğim gibi sevsen keşke.

Volkan Gülbitti