Uyumak Şiiri - Orhan Kutlu

Gözlerimin ıslanmadan uyumadığını hatırlamıyorum
geçen zamanlarda.
Ya müjganın ahından
ya da aytenin
Bilinmezki
belkide
uyutmaması özlenen bir tenin..

Kaybettiğimizde kendimizi
ya şarkılarının nağmeleirnde ararız
ya da bir gök kuşağında.
bazen bir türküyle özdeşleşiriz
cebimize göre bir şarap açarız
ya da bir sofra kurarız gönlümüzce
dost varsa birikte söyleriz
mecliste
yoksa
yokluktan ibaret olan hayatımızda
türküler yazarız metriste...

bazen hayat son aldığın kadehten
aldığın son yudumdur
aşkta sevda da
hayatta bu ey dost arkadaş
benim gibi senin de uyuduğundur.

aslında en garibi ne bilyormusun
seni sevmeme rağmen senin
hala şeytana uyduğundur.

Ne yapayım gel de kızma şahsiiyetine
kouyun diyorsam
ve koyuyorlarsa.

sen yarın savaşada gider şehit olursun
niyazi hesabı.
Unutmaki büyük olur Allahın gazabı
Komşu komşunun külüne muhtaçken.

O söyletti ben yazdım
Vahiy değil bu gerçek
Sen duyasın diye.

Sadece salak olma böyle ölesiye
batıyoruz

Kaptan senden önce kaçmadan yakala onu.
Asıl fare o...