Uyumak Şiiri - Serdar Elmas

İnsan neden uyuyamaz sessizlik içinde,
Hangi uçurum düşüncelerden kaçar
Kendi kendine kaldığı uyku vakti
Düşünmeden uyuyabilmek ister hep
Ya bir melodiye sığınır,
Ya da bir haber kanalının monoton sesine
Bir çok insana güvenirsin ömür boyu
Ve çoğu üzer seni
Güven kalmaz içinde güvenmen gerekenlere
O da üzer seni
Aklın büyüdükçe yüreğin çocuklaşır
Onulmaz yaraların acıtır,
Acın olgunlaştırır
İnsan hem sevip hem nefret eder mi yalnızlıktan
İnsanlara tercih etmişse yalnızlığı
Bıkmıştır yaşadıklarının bıraktığı izlerden
Ve iz bırakmadan yaşamak ister
Su gibi
Sevdiği yanında olsun yeter