Güneşin aydınlığına değerken gözlerim
Dünya göstermeye başlar rengini
Işığın sancısı sararken beni.
Uykuya susamış uyanıklığa yakın
İç dünyama yolculuğum ererken sona
Benliğim yeniden açar kendini.
Beni ben olmaktan çıkaran etken
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta