Uyku Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

UYKU
Gecelerim özlemlerin koynuna sarılıdır,
Her geçen gün benden kaçan gece uykuları
Anımsamaz oluyorum
En son ne zaman rahat uyuduğumu
Rahat uyumanın ne olduğunu
Anımsamıyordum artık

Tam sabaha doğru uyuyacakken
Ayaklarımdan pençe atan,
Evcil mi sokak kedisi mi olduğunu bilmediğim
Uykumu kaçıran Aslan!
İnsan, neden geceleri uyuyamaz Aslan!
Tam uyuyacakken beni uyandıran sen,
Neden geceleri uyumazsın benim gibi
Anlat o zaman

İnsanı uyutmayan neler olabilir sence
Gel seninle bir münazara yapalım gecenin saat üçünde
Bence insanın uykusunu kaçıran en can alıcı şey
Ulaşamadıklarıdır
Sana göreyse karnın guruldaması
Tuvaletinin gelmesi
Veya ilgi istemen

Biliyor musun Aslan?

Bazen kedi olmak istiyorum,
Tüylerimi oraya buraya sürüp
Karnım acıktığı için geceleri uykumu bölmek gibi
Şımarık eylemlerimin olmasını istiyorum
Ne güzel olurdu kedi olmam
Çok çok sahibim tarafından sokağa atılırdım
Sokak kedisi olurdum
Mart ayında bir aile kurardım

Ben şimdi evimdeyken bile bir aile kuramazken
Kedi olsaydım
En azından Ağustos ayları gibi ikinci bir şansım olurdu
Kedi olmak isterdim
Sırf geceleri uykumun kaçmasını yalnızca su içmek için
Dertlerimin olmasını isterdim
Yıkanmak istemezdim
Beni seven herkese bir tırma atıp nankörlüğümü ismime bağışlanmasını dilerdim
Kedi değilim
Konunun kediyle de alakası yok
Geceleri uyumak isterdim…