İçimde kaleler inşaa ettim kırılmamak adına
Harcına gözyaşı döktüm daha da sağlam olsun diye
Şimdi yarattığım zindanlarda ışıksızım
Kaçtım kendime saklandım her küstüğümde
Vazgeçtim aynalardan vakitsiz uykularda
İnsan kendine ...
İçimde kaleler inşaa ettim kırılmamak adına
Harcına gözyaşı döktüm daha da sağlam olsun diye
Şimdi yarattığım zindanlarda ışıksızım
Kaçtım kendime saklandım her küstüğümde
Vazgeçtim aynalardan vakitsiz uykularda
İnsan kendine ...
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Nazlı Muhip Hakkında Yazılanlar Sayfası Antoloji.com
7 Eylül 2025 Pazar - 03:25:48
08.12.2008 - 18:00
Sevgili kızımız Nazlı hanım, bu yaşta bu yaşta şairliğe özen gösterdiği için kendisini tebrik ediyor, bir şiirimi armağan olarak bırakıyorum.
Sevgilerimle.
Yağmur
Seni bahar yağmurlarıyla tanıdım,
O gün sırılsıklamdın adeta tıtrıyordu bedenin,
Arabayı kaçırmıştın belliydi nedenin,
Acıdım dayanamadım sordum,
Nerden nereye? dedim,,
Ne baktın, nede cevap verdin.
Pişman ettirdin beni,
Acaba sormakla yanlışmı ettim,!
Ama sen ne uzaklaşıyor, nede,
Bir şey soyluyordun.
Bense tesadüfen rastlamıştim,
Yağan yağmurlarla ıslanan saçların,
Sarkmıştı yüzüne doğru.
Çaresiz kalışından olsa gerek,
İzliyordu beni yandan bakışların,
Hava kararmış akşamın gelişini,
Haber veriyordu yavaş yavaş.
Ben baştan beri kararsız kalmıştım,
Ne gitmeklik nede kalmaklık olmuştum.
Tam o esrarengiz sessizliğinde,
Şimşek çaktı anıden, ardından gök gürültüsü,
koştun yanıma o panıkle,
Sende farkında değildin ancak çaresızdın,
Akşam soğuğu hisediliyordu genelde.
Ceketimi çıkartıp omuzlarına koydum,
Mırıldanarak sağol dedin, ceketi yerleştırdin.
Bıraz rahatladım, ancak çatmamak için uzak
duruyordum senden, kımıldayamıyordum.
Tekrar denemek istedim ve sordum,
Nerden gelir nereye gidersin böyle,?
Ben bu akşam dayımlara gidecektim,
Bu saatten sonra araba gelirmi bilmem.
Geri dönsemde dönemem.
Eşlik etsem dedim eve gitmenize,
Verdiğinİz cevap bilemem.
Yürüdük beraber omuz omuza,
Bir saat sonra ancak vardık kapınıza,
Gülây diye seslendin bir kıza,
orda bekledik geldi yanımıza,
Tanıştıracaktın, ismimi bilmiyordun,
Şaşkındın, konuşmuyor ama gülüyordun,
İki saat önceki kıza benzemiyordun,
Ceketimi verdin, uzattın elini,
Tokalaştık ayrıldım, o kadar ancak tanıdım seni.
Soramadım, bilemedim, yağmur koydum ismini.
Hikmet Atiş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
----------
Bu şiirin hikayesi:
Mazıden anılar. Yorumlarnıza birakıyorum,
sevgili dostlar. Sevgi ve saygılarımı sunar,
huzurlu ve mutlu yarınlar diliyorum.
Esen kalın.
puan
10,0
(2 kişi)
yaz | oku
----------
Yağmur
Seni bahar yağmurlarıyla tanıdım,
O gün sırılsıklamdın adeta tıtrıyordu bedenin,
Arabayı kaçırmıştın belliydi nedenin,
Acıdım dayanamadım sordum,
Nerden nereye? dedim,,
Ne baktın, nede cevap verdin.
Pişman ettirdin beni,
Acaba sormakla yanlışmı ettim,!
Ama sen ne uzaklaşıyor, nede,
Bir şey soyluyordun.
Bense tesadüfen rastlamıştim,
Yağan yağmurlarla ıslanan saçların,
Sarkmıştı yüzüne doğru.
Çaresiz kalışından olsa gerek,
İzliyordu beni yandan bakışların,
Hava kararmış akşamın gelişini,
Haber veriyordu yavaş yavaş.
Ben baştan beri kararsız kalmıştım,
Ne gitmeklik nede kalmaklık olmuştum.
Tam o esrarengiz sessizliğinde,
Şimşek çaktı anıden, ardından gök gürültüsü,
koştun yanıma o panıkle,
Sende farkında değildin ancak çaresızdın,
Akşam soğuğu hisediliyordu genelde.
Ceketimi çıkartıp omuzlarına koydum,
Mırıldanarak sağol dedin, ceketi yerleştırdin.
Bıraz rahatladım, ancak çatmamak için uzak
duruyordum senden, kımıldayamıyordum.
Tekrar denemek istedim ve sordum,
Nerden gelir nereye gidersin böyle,?
Ben bu akşam dayımlara gidecektim,
Bu saatten sonra araba gelirmi bilmem.
Geri dönsemde dönemem.
Eşlik etsem dedim eve gitmenize,
Verdiğinİz cevap bilemem.
Yürüdük beraber omuz omuza,
Bir saat sonra ancak vardık kapınıza,
Gülây diye seslendin bir kıza,
orda bekledik geldi yanımıza,
Tanıştıracaktın, ismimi bilmiyordun,
Şaşkındın, konuşmuyor ama gülüyordun,
İki saat önceki kıza benzemiyordun,
Ceketimi verdin, uzattın elini,
Tokalaştık ayrıldım, o kadar ancak tanıdım seni.
Soramadım, bilemedim, yağmur koydum ismini.
Hikmet Atiş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
----------
Bu şiirin hikayesi:
Mazıden anılar. Yorumlarnıza birakıyorum,
sevgili dostlar. Sevgi ve saygılarımı sunar,
huzurlu ve mutlu yarınlar diliyorum.
Esen kalın.
puan
10,0
(2 kişi)
yaz | oku
----------
Toplam 25 mesaj bulundu