Münzevi Zeyrek Adlı Antoloji.com Üyesinin Şa ...

Kalpten dökülen her dize, bir başka yürekte yankı bulduysa ne mutlu kaleme… Sözlerim sizde bir anıya, bir hissiyata dönüşebildiyse, bu yolculuk tamamlanmış demektir. Yüreğinize sağlık diyen yüreğe minnetle… Sizde iz bırakabilmek, kelimelere en güzel ödül

teşekkür ederim.

Bazı kelimeler vedadır, ama içinde sonsuz bir kabulleniş, bir iç huzuru taşır. Sizin sözünüz de öyle… Elvada deyip geçmek kolay sanılır ama sizdeki anlatım, sessiz bir sarılış gibi. Var olun; duygulara bu denli zarafet katabilen yüreğiniz daim olsun

Aile, aynı sofrada değil belki ama aynı duada buluşabilmekmiş. Farklı yüreklerde aynı sızıyı hissedebilmekmiş kıymet bilmek. Unutulan ne çok değerimiz var, ama hatırlatan yürekler oldukça umut hep bir köşede bekler. Yüreğinize sağlık, kelimelerinizde eski bir sıcaklık var; insanın içini ısıtan…

Söylediklerin, suskunluğun içindeki çığlığı fısıldıyor adeta. O çatlağın içinden sızan hakikat, kelimelerinde can bulmuş. Susturulanların sesi, ayıplananların vicdanı olmuşsun. Yüreğine sağlık… Duvarı yıksalar da, senin gibi kalemler yeniden inşa eder yarının özgür baharını.

Güzel dileğiniz için teşekkür ederim.

Devrik de olsa, şiir yüreğimizin en saf dilidir;
Ve senin yüreğine değen o şiir suyu, benim için en güzel ilham.
Bin selam sana da, dostluğun kalbimde hep taze,
Eyvallah’ım seninle, nice dizelerde buluşmak dileğiyle!

Kalem sustuğunda bile, yüreğin hep yazsın.
Çünkü bazı cümleler susar, ama anlamı kalır…
Senin gibi kelama yoldaş, kaleme sırdaş gönüllere de hep selamla.

Ne vakit dönersen; bir harfinle bile iz bırakırsın, bilirim.
Şimdilik sessizliğe eyvallah…
Ama şiire, sohbete ve kalbe hep “merhaba”.

Amin’in çoğaldığı her yerde umut yeşerir, kalpler birbirine yaklaşır.
Senin gibi içten bir gönülden dökülen her “amin”, hem kalbe hem kelama şifadır.

Yüreğinize misafir olmak, benim için en büyük ikramdır.
Acının da umudun da içinde dans ettiği bu yolculukta,
Birlikte yürümek, paylaşmak, anlamak ne büyük lütuftur.
Saygı ve sevgiyle, her halinize eyvallah…
Kalemimiz hiç susmasın, yüreklerimiz hep sıcak kalsın.

Ey gönlü çiçekli misafir…

Buyur gel, baş köşeye kurul hanım annenin sofrasında.
Sözün dertle yoğrulmuş, kalbin ise dua gibi durmuş eşiğe.
Kapıyı çalmadan gelen değil, kalbe vurmadan geçmeyensin sen.
Evlat olmak için kan bağı gerekmez; sen bu sözlerle çoktan hanım annenin duasına yazıldın.

K ...

Ne kadar doğru bir başlangıç cümlesi: Dünyadaki tek sevinç başlamaktır.
Çünkü insan, her başlangıçta yeniden doğar; her sabah biraz daha kendine yaklaşır, biraz daha uzağa yürür kendinden.

Ve evet, yaşamak...
Tüm acılarına, eksiklerine rağmen hâlâ kıymetli, çünkü içinde umut saklar: yeni bir sö ...

Ne zarif bir yorum, ne şiir gibi bir dokunuş…
Sözleriniz hem kalbime hem de dizelerime misafir oldu, hoş geldiniz.
Bu sayfa, terk edilmişliğin de umut kırıntılarının da adresi olsun istedim hep.
Ve ne mutlu ki siz de bu yolculuğa eşlik ettiniz.
Şiiri “içmek” ne güzel bir benzetme...
Dilerim her ...

Bu şiir yalnızca okunmuyor; yaşanıyor.

O kadar tanıdık, o kadar bizden ki, kendi anılarımızdan ödünç alıp yazmışsın sanki…

Her dizede bir kırılganlık var, ama asla zayıf değil.
Çünkü bu şiir, yarım kalmayı bile bilerek seçmiş bir yüreğin kaleminden çıkmış.
“Senin bana hiç gelmeyecek olmanla ...

Bu şiir yalnızca okunmuyor; yaşanıyor.

İlk cümlesinden itibaren, insanı çocukluğunun çamaşır ipine, sabun kokan battaniyelere, düğmesi kopuk ama sıcak bir ceketle gelen babaya götürüyor.
O kadar tanıdık, o kadar bizden ki, kendi anılarımızdan ödünç alıp yazmışsın sanki…

Her dizede bir kırılga ...

Bu şiir, bir iç çekişin değil, usulca fısıldanan bir umudun sesi…
"Belki" diyorsun ama ne güzel diyorsun… Ne umutsuz, ne iddialı; sadece insanca, içten ve sessiz bir bekleyiş gibi.

O küçücük "belki", senin kaleminde koca bir teselliye dönüşmüş.
Hayatın kesinliklerine sıkışmış bizlere, bir çıkı ...

Ne güzel söylediniz…

"Bir parça değil, çok parça kendimi buldum" demeniz, belki de bir şiirin başına gelebilecek en anlamlı şey. Çünkü ben de o dizeleri yazarken kendimi değil, bir başkasının acısında durmayı, susarak yaşamayı öğrenmiştim. Ve şimdi görüyorum ki yalnız değilmişim...

Yıkımlar ba ...

Sevgili Huri,

Yorumunu bir şiir gibi okudum…
Ne zaman yazdığım satırlar biri tarafından bu kadar derinden anlaşılır, işte o zaman kelimelerim gerçekten yerine varmış hissederim.

"Bir insan değil de bir sızı yazmış bunu" deyişin… dokundu kalbime. Çünkü bazen ben de öyle hissediyorum; yazmıyor ...

Ne güzel anlatmışsınız… Sözleriniz, bir sabah mahmurluğunda demlenmiş çay gibi; içimi ısıttı. Şiirler arasında çocukluğunuzu bulmanız, belki de şiirin en güzel hali; insana kendini hatırlatması.

Ben sadece yazdım, ama siz okurken yeniden yazdınız sanki. O ayçiçek tarlasını dizeler değil, sizin ka ...