Elif Eylül Ay Başoğlu Adlı Antoloji.com Üyesi ...

SAYFALARIMA GELEN YORUMLAR YAZAN HERKESE BİNLERCE TEŞEKKÜR EDERİM...ÖVENİNDE YERENİNDE CANI SAĞOLSUN...

GÜNÜN ŞİİRİ OLMASI ÇOOOKKK MUTLU ETTİ BENİ....ANKARAYA....SERSERİME...HİÇBİRŞEYİME....SELAM OLSUN

yüreğine sağlık Kibar hoş bir çalışma olmuş..

''Bu türkü
Mor dağların emanetidir
Gün kar yanığı yüze vuranda
Debreşir gökçe yürek
Kasketi keder gömleği kan
Sevdası bir uçurumdur
Gözleri kor tanesi gözleri hançer
Gözleri cesarettir
Krizantem çiçegidir emegi gülüm
Elleri cesur vede hünerli
Mor dağların ardında ..''

biri gider...geride kalanındır aşk...gidende zaten AŞK OLSUN diye gider...

Yerkürenin son jesti insanın dehşet yalnızlığı olacak. Biz yine de çiçekleri sulamayı unutmayalım, ama yalnızlığımız çiçeklere de kalmaya- cak...Bu gezegen her gün milyonlarca ton ağırlaşıyor; her gün aşksız, azıksız azalıyoruz. Azalıyoruz, çoğalıyoruz; ikisini birlikte tartsak azlığımız çok gelecek ...

bitmiyor düşlerimin olmazlarla dansı.
alçakça bir cümleyle katlettiğin masumiyetimi artık fotoğraflarda bile bulamıyorum...
yokluğunla çarmıha gerilen umutlarıma çakallar üşüşüyor
belirsizliğin sığılığında çöp adamlar çiziyorum soluk sayfalara
nice sensiz savaşlara giriyorum
bizim için sav ...

.......Bir tren geçer terli yorgun yırtıp atamadığım sensiz gecelerden.. hep EYLÜL bakar gözlerin ezbere bildiğin bir susuş olurum sen kokar ANKARA...Kader değilse mahkum eden bir ömrü ya nedir bir talanın resmi geçidi? Nasıl anlatılır paramparça edilişi, hep yangın yerlerinde geçen ömrümün tek sen ...

Sevgili Sinem nerede bir Eylül şiiri görsem hemen bakarım..sendede ilk baktığım şiirlerinden biri..kutluyorum seni

Biliyorum o son yolcu asla ama asla uğramayacak sahipsiz istasyonların diyarına..İzi duran yaralarımın kabuk tutmasına asla izin vermiyorum.Senden kalan bir iz var bedenimde. Ömür boyu benden eksilmeyecek..

önce yağmur doldursun
sevgili düştüğüm çukurlarını
sen gamzelerim de ben kerbelam...

Bu hikayenin sonuna yakılacak tek bir ağıt var,
Bu ateşe dökülebilecek tek bir su,
Bu bitişe yakışacak tek bir son var,
Bil ki oda sadece keşke böyle yaşanmasaydı bu HÜZZAM SEVDA...

Kuşatmalardan çıkıp gelmeyen bakır tenli bir babaydın..
Ne zaman uzansam uzaklıktın
Seni kuşandıkça sen oldum
Böylece sen oldukça varlığıma ilişkin her şeyi unuttum
Ama her şeyden çok en çok seni sevdim… DEDİ EYLÜL....

HER ZAMANKİ GİBİ MUHTEŞEMSİNİZ..SAYGIYLA....

Serseriler özel insanlardır..Serseridirler... Çünkü acılarını saklamayı bilmenin başka bir yolu öğretilmemiştir onlara.. Bana göre insan dediğin şey, korktuğu kadar hayvan, direndiği kadar insandır...ötesi uzun hikaye..gerisi zilzurna serserilik..

güzel olan aşk bizler tutanakçısıyız sadece..duyarlı yüreğine..sevgiler..selamlar...

Yorulur gözlerim yol gözlemekten.ağlamak tek sığınak olsun diye yüreğime, katlanırım göz yaşlarıma.sensizliği tüketmek adına sıktığım her kurşun,buz gibi duvarlardan geri döner alnımın ortasına ve ben bir yol çizemem kaderimin rotasına…bütün sahillerim bombalanır,bütün hücrelerim yağmalanır,en tutsa ...

dokunma bana Eylül
yağdırma bana yalnızlığımı hatırlatan yağmurlarını...
şimdi dostum çok uzaklarda
yolunu bile bilmediğim isimsiz diyarlarda...
o yanımda yokken dokunma bana Eylül...

benim çatladığım başak
halkların emeğindedir
açılır gönlümün bağı
ya zindandan
ya zulümdan gelirim...benim yürüdüğüm sırat
dijle’de köpük köpük
fırat’ta meddir, cezirdir.
ve mezopotamya’nın yeşil yüreği
demiri döve döve
mermeri oya oya
duvarı dele çıka geleceğiz...YAKINDIR..

Gece!
Senli anılar!
Birde çığlıklarımın takılı olduğu ıslak tren rayları
Şahidimdir İstanbul...

Sahip olduğum tüm sayfalara adını yazmalıyım. Hayallerim gökte yıldızlaşırken, sitem etmeliyim aşka,sana tutunamayışıma, aklıma geldiğin anlardaki kahroluşuma.. Seveceksem böyle sevmeliyim, kahrolacaksam böyle...

Merhaba mangal yürekli eşkiya
Dicle’ye ödediğim bedel
Zagros’a uçurduğum şahin yüreklim
Botanda kurşunlanan gençliğim merhaba..

bırak sökük kalsın, bu zirdeli düsün içinde
sana dair ne varsa
bırak ağlasın bu kadın bırak
seni kırdığım yerden beni de kırdılar
şarapnel şarapnel kanıyorum hala ne demeliyim?

yamacımda sessizlik
aklımda firari hesaplar
şimdi; kızıl güllerle kaplı şu yılları kim atar gözlerden öteye
durduk yere kim vazgeçebilir adının iklimlerinden..
işte bu yüzden
iste o sebepten ben
bak deli gibi aşk kokuyorum..! Sende vazgeç artık bu gece yarısı gitmelerinden...kal ne olur ...

biliyorsun alnımdaki ter; emeğimi beynimle yoğurup namerde kul olmayalım diye..hep söz gelmesin diye didindiğim akşama dek..kah işin seyrine kapılıp kah kahve gözlerini düşleyerek...DEDİ EYLÜL...

'ah ulan rıza 'tarzı hoş bir estantane olmuş..tebrikler iki gözüm..