Fevzeddin Haleplioğlu Antoloji.com

Gözlerin diyordum hani içinde kaybolduğum
Kalbinse çölündeki kuzey yıldızım
Kurtulamayacağım belli, benim
Kömür gözlerinin büyülü karanlığından
Kaçmak isteyen kim zaten
Ben atladım bile bile içine, kuyunun
Sen çek beni dinine, sonu olmayan
Kısacık hayatına sığdır beni kelebek

Aşk öyle büyütülecek bir şey değil alında neticede o da bi duygudan ibaret.
Demiş olursun eğer aşka akı olduğun olmadan yapamazsın falan dersen.
Aşk dediğin muhabbettir verdiği ile aşkı verene aşık olmak gerekir bence.
Susup birlikte ağladığın sonra da kalkıp koca dağları delerken yorulamamaktır aşk.
Aşk doğru yol da yürürken karşılaştığınla artık kendinizi bırakıp birbirinizin önündeki taşları çekmektir yoldan.
Aşk maşuğun yanındayken onu unutup da aşkı verene şükre durmak, yanındayken özleyecek kadar o olma çabasıdır.