Dildar Baran Bilge Antoloji.com

Biliyorum sen yine parmak uclarında üşüyorsun.
Aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat
Ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını
Ellerinle yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun.
Sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta
Ve cırılcıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda..
Apansız pencerende gülümsüyor güneş ne güzel.
Bütün parmakların tıkır tıkır işliyor
İştahla gülüyorsun yaşamaktır aşk
Geceyle gündüzün sesziz gecişimidir bir uyku boyunda.
Delice bir yangın parmaklarının buzulunda
Ah şahrut her yerimiz nasıl da şaşırıp kalmaya istekli

Sana ben anlatamadım, dinletemedim
Ah, doyamadım gözlerine
Kimseler yapmadı bana, etmedi bana
Böyle acılar ilk defa

daha diyecek bişeyler varmı ki....

İmrendiğin, öfkelendiğin

Kızdığın yada kıskandığın diyelim

Yani yaşamışlık sandığın

Geçmişim

Dile dökülmeyenin tenhalığında

Kaçırılan bakışlarda

Gündeliğin başı boş ayrıntılarında

Zaman zaman geri tepip duruyordu. Ve elbette üzerinde durulmuyordu.

Sense kendini hala hayatımdaki herhangi biri sanıyordun, biraz daha fazla sevdiğim,biraz daha önem verdiğim
belki kelimeler yetmez o eski medeniyeti anlatmaya darcık sokaklar bitmek bilmiyen mer divenleri.belki de yeşile carpan mahsun gözlerini anlatmaya