Ali Ziya Çamur Adlı Antoloji.com Üyesinin Şa ...

Var mı
Yazacak
Soluğun,
Engin
Düşlerin
Dizelerini?

Var mı
Kazılacak
İmgelerin
Tükenmiş
Yüreklere?

Var mı
Ateş
Böceği
Şavkında
Geceye
Su
Verecek
Umudun?

Var mı
Evreni
Gözlerinden
Kuşatacak
Yürek
Ateşin?

Sen
Şairsin!

Ali Ziya ÇAMUR

Oğuzkan Hocam, Ne yapmışsınız siz böyle. Ortalık toz duman içinde kalmış. Öyle hararetli bir tartışma ki, sanki değerli dostların alevlenmiş yüzlerini görüyorum(Değerli Dostlar, Ben Oğuzkan Hoıcanın bundan çok daha güzel ve çok daha kötü(tabi kendimce) şiirleriyle de karşılaştım. Oğuzkan Dost, günl ...

Hocam, bu aforizmalar müthiş. 'Öldürecek' yerine işini bitirecek' desek nasıl olurdu?

Merhaba, yeni şiirlerinizle karşılaşmak ne güzel. Kimi şiirlerinizde yiter gibi olan sesi yergi şiirlerinizde bulmuşsunuz. Gümbür gümbür çınlıyor, içine yüklediğin yergi güdümlü söz oyunlarıyla. Aldananın ve aldatanın tepesine pike yapıyor sözlerin.

Duyarlığınıza katılıyorum ama şiir başka, küfür başka. Küfürü şiire sığdırmak; şiirin gül bahçesinde inek otlatmak......

Öykülemelerden uzaklaştığınızda şiirleriniz nehirleşiyor.

İşte bu şiir! Dengeli alegorik benzetmeler. Farklı çağrışımlara kapılar açan imgeler. İnsanı düşlerinin derinliğinden yakalayarak çekiyor kucağına.

Güzel bir öyküleme yazısı. Ama şiirin isterlerinden uzakta gibi. Düzanlatımın ağırlığı şiiri ezmiş.

Derin bir şiir. Duyarlıklarımızı felsefi bir yoğaltıma tabii tutuyor. Her imge yeni çağrışımlara gebe. her okuyuşta, özle bağlantılı yeni yorumlara kanat açabiliyoruz. Boşuna dememiş Koca Homeros, 'şiir sözün kanatlı olanıdır' diye!

İsyanınız yerden göğe doğru da etkenleri doğru saptayamıyorsunuz. Emek-sermaye çelişkisinin en acımasızca yaşandığı; MAİ'lerle, GATS'larla ülke zenginliklerinin ve halkımızın ucuz emeğinin dışarıyı pazarlandığı günümüz Türkiye'sinde, bu işleri yürütenler kimdir dersiniz? Sizin 'iman' 'itikad' terim ...

Çok acımasızsınız. Düşmanı olmayanın dostu hiç yoktur. Bize dünyada yaşama direnci veren tek şey, düşmanlarımızı ezmek değil, yenmektir.

Bu metin, bir öykücüğün kırılıp parçalanarak, eğilip bükülerek şiire dönüştürülmek istenmiş biçimidir. Serçeye benzetilmek istenen leylek örneği.

Düzanlatımın ezici ağırlığı var. Şiirde temanın varacağı nokta boş ya da belirsiz.Niyet güzel, sonuç!?...

Biraz yolu şiirden sapa düşse de çok güzel ve anlamlı çalışma. Hele son dizeden ben nefis bir özdeyiş tadı aldım. Kendimce de şöyle düzenledim.'Üzerinde milleti bağımsız yaşayan topraktır vatan!'(MURAT DEMİR)
Başarılar!

Sözcükler, uyak kaygısıyla fazlaca zorlandığından azıcık talama olmuş. Bir de bugün ABD emperyalizmine yalnız başlarına yiğitçe direnen Iraklı Arap yurtseverlere insafsızlık yapmıyor musunuz?

'Bir dokun bin af işit kâse-i fağfurdan!' Güzel sözler, güzel düşünceler. Ama düzyazının tuzağından sıyrılamıyor.

Dağ dağa küsmüş, dağın haberi olmamış!

Eşkiyalar düze indi. Sizin betimlediğiniz eşkiya tipinin 20. yüzyılın başlarında soyu tükendi. Hasan Hüseyin'in 'eşkiyam' şiirini bulup okumanızı dilerim.

Uyağa fazlaca yaslanmak, uyak kaygısıyla şiir anlatımı çıkmaza vurmak çoğu zaman şiirin tadını kaçırmaktadır.

Yaşam zaten insanların 'ölüm' ve 'hayat' kefeleri arasında 'sevgi', 'dostluk' bazen de 'öfke' ve 'nefret' gramlarıyla insanı tartan bir terazi değil midir?
Ali Ziya Çamur

Dost, sizin gibi birbirinden güzel şiirler fışkırtan bir yanardağa hangi taş dayanabilir. Çatlamıştır mutlaka. Ya da şiirlerinizden birini üzerine çekerek yumuşamış da olabilir.

Merhaba hemşehrim! Bizim atma türkülere benzemiş.

Hiç aşık olan kafa
Söyleneni duyar mı
Sözlerinden cayanın
Yürekleri duvar mı

Sen onu bir görünce
Hiç hasretin biter mi
Seni eritmez ama
Cebin de kül tüter mi