Aşık Mahzun İ Adlı Üyenin Nedir Yazıları - An ...

ahmet oktay

13.10.2009 - 11:05

şair

Ahmet Özer

13.10.2009 - 11:04

bilkent üni.

AHMET SELCUK İLHAN

13.10.2009 - 11:04

bayılıyorum sanatçılığına ve ustalığına çok yalın bi dili var şiirleri çok akıcı mükemmel

Ahmet Selim

13.10.2009 - 11:02

iki insan

Ahmet Seyyid Arvaşi

13.10.2009 - 11:02

1932 yılında dünyaya geldi.Ailece Van'ın Müküs (Bahçesaray) kasabasına bağlı Arvas (Doğanyayla) köyündendir. Mühitlerinde bu köyün adına izafeten 'Arvasiler' olarak tanınırlar. Soyadı kanunu çıktıktan sonra köylerinin adı soyadları oldu. Babası Anadolu'da yetişen büyük velilerden Seyyid Abdülhakim Arvasi'dir.

Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye kitabı yazarı Hüseyin Hilmi Işık ile büyük şairlerimizden Necip Fazıl'ın hocaları Abdülhakim Arvasi hazretleri ise bir başkasıdır.

1952'de Erzurum Öğretmen Okulu'ndan mezun olduktan sonra bir süre ilkokul öğretmenliği yaptı. 1958'de Gazi Eğitim Enstitüsü Pedagoji Bölümü'nü bitirdi. Sırayla Balıkesir, Bursa ve İstanbul'daki eğitim enstitülerinde hocalık yapan Arvasi, 1979 yılında emekli oldu. Aynı yıl Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) Genel İdare Kurulu'na seçilerek bu partideki görevine 12 Eylül 1980 ihtilaline kadar devam etti. MHP'den İstanbul Senatör Adayı da olmuştur. Arvasi Hoca, o zamanlar Türk milliyetçiliğinin sesi olan Hergün Gazetesi'nde, ' Türk-İslam Ülküsü ' başlığıyla günlük makale yazdı. 12 Eylül darbesinden sonra Türk İslam ülkücüleriyle birlikte MHP ve Ülkücü Kuruluşlar Davası'ndan yargılandı. Mamak Cezaevi'nde işkence gördü. Tahliye olduktan sonra ülkücü gazete ve dergilerde yazı yazarak gençliğe yol göstermeye devam etti. Türkiye Gazetesi'nde Hasbihal başlığı ile makaleleri neşredildi.

56 senelik ömrünün bir bölümünde hep konuşan, anlatan ve hitabet sanatını en güzel şekilde icra eden Arvasi Hoca vardı. İkinci ve son bölümde ise hep yazı yazan. 31 Aralık 1988'de Erenköy'deki evinde saat 11.00'de ruhunu teslim ederken çok sevdiği daktilosunun başındaydı. Ölümünü Yeni Düşünce Gazetesi, 'Bir Güzel Adam Hakk'a Yürüdü', Türkiye Gazetesi ise 'S. Ahmet Arvasi'yi Kaybettik' manşetiyle verdi. Arvasi'nin cenaze namazı için yurdun çeşitli yerlerinden gelen binlerce kişi Fatih Camii'ni ve bahçesini doldurmuştu.

Merhumun akrabası Van eski Müftüsü Seyyid Kasım Arvasi cenaze namazını kıldırdı. Arvasi Hoca, Edirnekapı'da damadı Reşat Yamankaradeniz'in yanına defnedildi. Kabrinin biraz aşağısında meşhur Osmanlı şeyhülislamlarından İbn-i Kemal hazretlerinin kabri bulunuyor.

ESERLERİ

Türk-İslam Ülküsü (3 cilt) , Kendini Arayan İnsan, İnsan ve İnsan Ötesi, Diyalektiğimiz ve Estetiğimiz, Şiirlerim, Eğitim Sosyolojisi, Doğu Anadolu Gerçeği, İleri Türk Milliyetçiliğinin İlkeleri, Hasbihal (6 cilt) Hasbihal, daha sonra konularına göre şu isimlerde yayımlandı: Emperyalizmin Oyunları, Devletin Dini Olur mu, Kadın Erkek Üzerine, İnsanın Yalnızlığı,

abdürrahim karakoç

13.10.2009 - 10:59

o bir ozaaaaan

abelard

13.10.2009 - 10:59

abelardo filozof felsefe

abesle iştigal

13.10.2009 - 10:58

osmanice

abhaz

13.10.2009 - 10:58

abhaza :)

ABİDE GÖZLER

13.10.2009 - 10:58

Hayat yalan Karanlık Bir Boşluk ve ben O Boşluğun içinde kaybolan bir gerçeğim

acayip şiirler

13.10.2009 - 10:53

saçma oan şiirler herhalde :)

acemice yaşamak

13.10.2009 - 10:52

senin gibi

acı çekerek güzelleşmek

13.10.2009 - 10:52

mutluluk acı çekmeden mutluluğun tanımını yapamayı9z FRANK RİJKARD

Açık Açık

13.10.2009 - 10:50

giyim :)

açık mektup

13.10.2009 - 10:48

Bir dönem dünyayı sallamış bir efsane grup için ne hazin final! ..
Kurucularını çoktan toprağa vermişlerdi.
Artık birbirlerini görmüyorlardı bile...
'En küçükleri'nin ölüm döşeğinde buluştular son kez...
Kim bilir nelerden konuştular.
Çıkan ikili, gözyaşlarını sildi gizlice...
Kalan, ölüm için saat saymaya devam etti.

* * *

Beatles'ın en genç üyesi (58) George Harrisson'ın beklenen ölümü bana Mori'yi hatırlattı.
Mori Schwartz, hayat dolu bir üniversite profesörü...
1994'te vücudunda bir gariplik hissetmiş. 60'lık vücudu artık dans derslerini kaldıramayacak kadar bitkinleşmiş. Doktora gittiğinde yakında öleceği haberini almış:
Hastalık Mori'yi tekerlekli sandalyeye bağlamış. Dersleri bırakmış, evdeki bakıcının kollarında bebekliğe yeniden dönmüş: Kucaklanıp kaldırılır, başkası tarafından yıkanır, poposu pudralanır olmuş.
Düşünmüş o zaman:
'Kendimi bırakıp yok olmayı mı bekleyeyim, yoksa kalan zamanımı en iyi şekilde değerlendireyim mi? '
Sonunda ölümünden utanmamaya ve yaşamla ölüm arasındaki son köprünün bütün ayrıntılarını anlatmaya karar vermiş.
Hayattaki son dersi, 'kendi ölümü' olacakmış.

* * *

Önce sevdiklerini toplayıp, onlara bir 'canlı cenaze töreni' düzenlemiş.
Bizim ancak ölenlerin ardından yaptığımız sevgi konuşmalarını hayattayken dinleme ve gönlünce cevap verme şansını yaratmış.
ABC televizyonunun ünlü haber sunucusu Ted Koppel'ın programına konuk olunca üne kavuşmuş.
Dünyanın dört bir yanından mektup yazan, röportaja gelen insanlar ona 'son yolculuk'u sormaya başlamışlar.
Mori'nin bu sorulara verdiği yanıtlar Türkçede de yayımlandı.
(Mitch Albom, 'Öğretmenim Mori'yle Salı Buluşmaları', Boyner Y. 1997) Birbirinden ilginç o yanıtlardan benim aklımda kalan ders şu oldu:
'Herkes öleceğini bilir, ama kimse buna inanmak istemez. Oysa öleceğimize inansak, bazı şeyleri farklı yapardık. İnsan ölmeyi öğrenince yaşamayı da öğrenmiş oluyor. Budistlerin yaptığını yap ve her sabah omuzundaki küçük kuşa sor:
'- O gün, bugün mü? Hazır mıyım? Olmak istediğim insan mıyım? Kariyer, iyi maaş, araba ve ev taksitleri... hayattan istediğim şey bu mu? ''

* * *

'Şuraya uzanmış yavaş yavaş ölürken rahatlıkla söyleyebilirim ki, istediğin kadar güce ya da paraya sahip ol, yaşamı satın alamazsın' diyor Mori...
'- Son bir 24 saatin olsa ne yapmak isterdin? ' sorusuna ise herkesi şaşırtacak kadar sade bir cevap veriyor:
'- Sabah kalkar, jimnastiğimi yapar, ardından çörek ve çayla kahvaltı eder, yüzmeye giderdim. Sonra arkadaşlarımı evde güzel bir öğle yemeğine davet eder, onlara ne kadar değer verdiğimi anlatırdım. Ardından ağaçlıklı bir bahçede yürüyüp renkleri, kuşları seyreder, doğayı içime çekerdim. Akşam sevdiklerimle bir restorana gidip yemek yer ve en güzel kızlarla tükeninceye dek dans ederdim. Ardından eve gelir mükemmel bir uyku çekerdim'.

* * *

Sizin bunları yapacak vaktiniz var.
Bütün yapmanız gereken arada bir omuzunuza bir bakış atıp sormak:
'Bugün mü küçük kuş, bugün mü? ..'

açık bir sır

13.10.2009 - 10:48

sır olamaz iki kişinin bildiği sır olamaz

adalet ağaoğlu

13.10.2009 - 10:43

trt de programını severek izlediğim nadir programlardan biriydi

Adam Öykü

13.10.2009 - 10:40

dergi

adam sen de

13.10.2009 - 10:40

ne duruyorsun orda :))

Adem Keven

13.10.2009 - 10:39

hayata dâir umutlarım vardı.
bir yaprağa bağlamıştım.
hazanla birlikte kayboldu.

savruldu rüzgârla,
göklerin sonsuzluğuna.
girdi yağmurla,
arzın derinliğine.

umutlarım yok oldu,
ansızın bir seher yelinde.

Adem KORKMAZ

13.10.2009 - 10:37

şair

Âdet i İlâhiyye

13.10.2009 - 10:37

gerçek yer

adı yok

13.10.2009 - 10:36

unuttum

adım ahmet hayatta çekmedim hiç zahmet

13.10.2009 - 10:36

o zaman nedir bilmezsin mutluluk