Kambur omurgalarıma kavuşmayı özenen değil de Beraber ölmeye niyetlenen kadın’ıma…”
Kalabalık cümlelerin arasında bir ben… Tenhalarda beni arayan kocaman yürekli sen… Bir de kıyısı olmayan sarı sonbahar Bir de siyah- beyaz fotoğrafları işgal eden bir türkü… Sonu hep hüzünlü biten…
Ben kadar yürüdük / sen kadar yaşadık ve “ biz “ kadar “ öldük…
SenBenBir de biz…Biz ki bu sevdaya başlamadan sonumuzu çizen iki kahramandık sırtları hiçbir zaman birbirine dayanmayacakBiz ki tek umudun peşine takılıp ölümü birbirimizin dudaklarından içen iki kurşunduk girse de yüreğimizin en derine…Kanasa da gövdemiz gözlerimiz hiç acımayacakİki yoksulduk biz gözlerimizde sevdamızın varlığıyla zenginleşenTek bir yolduk avuç içlerimizden düşüp uçurum kenarlarında ilerleyenRüzgara denk gelen zamanları gözyaşlarımızda eleyip mavi bir bilyenin peşinde koşan tek bir cümleydikYüklemi ben öznesi sen olan…Ve biz birbirimizi hiç sevmedik…Sadece dua dua yaşadık birbirimizi…Cümle cümle büyüdük birbirimizdeEn sonunda ben kadar yürüdük sen kadar yaşadık ve biz kadar öldük …
“ Ben seni hiç sevmedim / sadece harf harf susayıp kana kana yaşadım seni “
Ben seni kocaman bir yürekle sevdimSessizliğinde büyüttüm yetim kuşlarıGözyaşlarımı içime akıttımAktığını gördüğünde üzülmeyesin diyeYürüdüğüm her yolun sana geldiğini bilerek başladım yolculuklara Nice gözü yaşlı isyankar bulutlara yataklık ettimSen geleceksin, senden geliyor diye yaşadım, kabullendim ve özledimParmak uçlarında dolaşan kan pıhtılarına özendimBazen de saçlarından düşen her saçın düştüğü toprağa niyetlendimTuttuğum her niyet, sanaydıUmut bulduğum her söz, yüreğimi sürdüğüm her yol senin adınaydı…Bir ekin tarlasındaki başağın tanesindeki bereketini dudaklarında bildimDilinden, sözcük luğatinden düşen her sözü bereket bildimNefesini su bildim, kana kana içirdim içimin çöl deryalarınaGözlerini azık belledim ama bir gün o gözlerine bakmaktan bıkmadımKirpiklerinin gölgelerinden dünyaya bakmaya doymadım, doyamadımSahi ben seni hiç sevmedim…Sevmek sadece bir sözden ibaretOysa ben seni hayat bildimYaşadıkça benle yaşayacak kadar sonsuzNefes aldıkça benle büyüyecek kadar bana elzem…Sahi ben seni hiç özlemedimSadece biriktirdim seni içimdeKovaladım her bulutuTa ki senin özleminin dağlarında umutlar açıncaya kadar
Olamadık / Olduramadık / Ölmedik / Ölemedik
Vakitlerden ayazYüreğimin en derininde bir sızıSesinin yokluğu vuruyor yüreğimin kıyılarınaÜşüyor kalemimin ucuDüşmüyor, akmıyor tek bir satır gözlerinin hayat sığlığındaÖrt beni kendinleYalnızlığın çıplağında düşmekteyim bir yanımaSür yüzünün baharınıYoksa bir sonbahar sabahında cümlelerin enkazına devrilecek gövdemKapa gözlerine gözlerimiSonra sus…Sen ve ben aynı safta aynı niyete durmuşken biz olamadık / seni, beni biz olduramadık diye yenilecek miyiz…Elif’e gebe, dudaklarıma bir hece kalamadın diye pes mi edeceğizKavuşamadık özlemlerin dal açtığı bir sabahta ölmeliydik boylu boyuncaÖlmedikÖlemedikÖlemedik diye bitecek miyiz…Unutma;
Bize ölüm ancak biz olduğumuzda müstahak… Şimdi zaman seni delice yaşamak Ne bir nefes kadar yakın ne de ölüm kadar uzak Şimdi zaman içime yazmak Ne ben kadar kısa ne de ölüm kadar uzun Sadece yaşamak… Özlemin kavuşmaya gebe kaldığı an’a kadar…
- Yerinden kalkamasa da er geç toprak mavi’ye idrak olacaktır Tıpkı sen de bana gelemesen de elbet sen bu cesede bir gün sevda libasını giydireceksinAdımın ilintisine en yakın yerdesin çünkü-
Zenginliğin arka bahçesi Afrika Açlığın sefaletin baş kenti Birkaç lokma ekmeğe Muhtaç çocuklar Ölüm sesizce oralarda Zakkum gülleri gibi kokar Yankılanmaz sesler Sesizlikler ülkesi Zenginliğin arka bahçesi Afrika Açlığın sefaletin baş kenti
Baş kaldırı isyan Ezik yüreklerde Özgürlük ilkesi Güneş bile kara doğar Kara tenleri kadar Kara tenli bebeklerin Duyulur mu sesleri Hesi aç hepsi susuz Nedir bunun çaresi Zenginliğin arka bahçesi Afrika Açlığın sefaletin baş kenti
Ön bahçelerde güllük gülistan Arka bahçelerde Esaret acı isyan Nerede özgürlük ilkesi Hep sustu hep susturuldu Gözyaşları acıların gülleri Kokar zakkum gülleri Ön bahçeler duyarsız Ön bahçeler umarsız Açar yüreklerde zakkum gülleri Zenginliğin arka bahçesi Afrika Açlığın sefaletin baş kenti Bir lokma ekmeğe muhtaç çocuklar Çaresizliğin acıların baş kenti
Merhaba sizi kurucusu bulunduğum ŞAİRLER DÜNYASI adlı gurubuma davet ediyorum gelirseniz çok sevinirim katılırsanız onur verirsiniz güzel paylaşımlarda buluşmak dileğiyle.Sevgilerimle
Not: Gurubumuza üye olmanız için şair olmanız gerekmiyor Şair olmasanız bile şiir sever olmanız yeterlidir.
Bu linki girerekte ulaşabilirsiniz http://gruplar.antoloji.com/sairler-dunyasi/
08.05.2014 - 14:39
Kambur omurgalarıma kavuşmayı özenen değil de
Beraber ölmeye niyetlenen kadın’ıma…”
Kalabalık cümlelerin arasında bir ben…
Tenhalarda beni arayan kocaman yürekli sen…
Bir de kıyısı olmayan sarı sonbahar
Bir de siyah- beyaz fotoğrafları işgal eden bir türkü…
Sonu hep hüzünlü biten…
Ben kadar yürüdük / sen kadar yaşadık ve “ biz “ kadar “ öldük…
SenBenBir de biz…Biz ki bu sevdaya başlamadan sonumuzu çizen iki kahramandık sırtları hiçbir zaman birbirine dayanmayacakBiz ki tek umudun peşine takılıp ölümü birbirimizin dudaklarından içen iki kurşunduk girse de yüreğimizin en derine…Kanasa da gövdemiz gözlerimiz hiç acımayacakİki yoksulduk biz gözlerimizde sevdamızın varlığıyla zenginleşenTek bir yolduk avuç içlerimizden düşüp uçurum kenarlarında ilerleyenRüzgara denk gelen zamanları gözyaşlarımızda eleyip mavi bir bilyenin peşinde koşan tek bir cümleydikYüklemi ben öznesi sen olan…Ve biz birbirimizi hiç sevmedik…Sadece dua dua yaşadık birbirimizi…Cümle cümle büyüdük birbirimizdeEn sonunda ben kadar yürüdük sen kadar yaşadık ve biz kadar öldük …
“ Ben seni hiç sevmedim / sadece harf harf susayıp kana kana yaşadım seni “
Ben seni kocaman bir yürekle sevdimSessizliğinde büyüttüm yetim kuşlarıGözyaşlarımı içime akıttımAktığını gördüğünde üzülmeyesin diyeYürüdüğüm her yolun sana geldiğini bilerek başladım yolculuklara Nice gözü yaşlı isyankar bulutlara yataklık ettimSen geleceksin, senden geliyor diye yaşadım, kabullendim ve özledimParmak uçlarında dolaşan kan pıhtılarına özendimBazen de saçlarından düşen her saçın düştüğü toprağa niyetlendimTuttuğum her niyet, sanaydıUmut bulduğum her söz, yüreğimi sürdüğüm her yol senin adınaydı…Bir ekin tarlasındaki başağın tanesindeki bereketini dudaklarında bildimDilinden, sözcük luğatinden düşen her sözü bereket bildimNefesini su bildim, kana kana içirdim içimin çöl deryalarınaGözlerini azık belledim ama bir gün o gözlerine bakmaktan bıkmadımKirpiklerinin gölgelerinden dünyaya bakmaya doymadım, doyamadımSahi ben seni hiç sevmedim…Sevmek sadece bir sözden ibaretOysa ben seni hayat bildimYaşadıkça benle yaşayacak kadar sonsuzNefes aldıkça benle büyüyecek kadar bana elzem…Sahi ben seni hiç özlemedimSadece biriktirdim seni içimdeKovaladım her bulutuTa ki senin özleminin dağlarında umutlar açıncaya kadar
Olamadık / Olduramadık / Ölmedik / Ölemedik
Vakitlerden ayazYüreğimin en derininde bir sızıSesinin yokluğu vuruyor yüreğimin kıyılarınaÜşüyor kalemimin ucuDüşmüyor, akmıyor tek bir satır gözlerinin hayat sığlığındaÖrt beni kendinleYalnızlığın çıplağında düşmekteyim bir yanımaSür yüzünün baharınıYoksa bir sonbahar sabahında cümlelerin enkazına devrilecek gövdemKapa gözlerine gözlerimiSonra sus…Sen ve ben aynı safta aynı niyete durmuşken biz olamadık / seni, beni biz olduramadık diye yenilecek miyiz…Elif’e gebe, dudaklarıma bir hece kalamadın diye pes mi edeceğizKavuşamadık özlemlerin dal açtığı bir sabahta ölmeliydik boylu boyuncaÖlmedikÖlemedikÖlemedik diye bitecek miyiz…Unutma;
Bize ölüm ancak biz olduğumuzda müstahak…
Şimdi zaman seni delice yaşamak
Ne bir nefes kadar yakın ne de ölüm kadar uzak
Şimdi zaman içime yazmak
Ne ben kadar kısa ne de ölüm kadar uzun
Sadece yaşamak…
Özlemin kavuşmaya gebe kaldığı an’a kadar…
- Yerinden kalkamasa da er geç toprak mavi’ye idrak olacaktır Tıpkı sen de bana gelemesen de elbet sen bu cesede bir gün sevda libasını giydireceksinAdımın ilintisine en yakın yerdesin çünkü-
29.12.2011 - 01:03
SEVGİLİ ANTOLOJİ ARKADAŞIM;
DOĞUM GÜNÜNÜZÜ EN İÇTEN DİLEKLERİMLE KUTLAR,YAŞAM BOYU BAŞARI VE MUTLULUKLAR DİLERİM.
HAYAT SEVGİ KADAR GÜZEL AŞK GİBİ GÜÇLÜ OLSUN
DOĞUM GÜNÜNÜZÜN ANISINA **** RÜYA ** GİBİ ŞİİRİMİN ŞARKISINI AŞAĞIDAKİ LİNKTEN DİNLEMEK İSTER MİSİNİZ.?
http://www.ibrahimyilmaz-siirleri.com/bestelenen-1.html
** RÜYA GİBİ **
Rüya gibi uçup bitti
O güzelim mutlu anlar
Bir hayaldi geçip gitti
O sevecen tatlı yıllar.
Mazideki o yıllara
Şöyle dönüp bir baksana
Sarhoş eden duygu gibi
Alır bizi kollarına.
Solmaz denen güzellikler
Hep yalanmış yalan meğer
Hayat denen tüm gerçekler
Bir anlık rüyaymış meğer.
Nerde şimdi nerde kaldı
Yalan olan çocukluğum
Bir yıldızdı kaydı gitti
Aşka kanan o gençliğim.
Kutlu olsun doğum günün
Mutlu olsun melek yüzün
Aşkla gülsün bütün ömrün
Sevip sarsın petek gönlün.
Şehirpalas Oteli - 1987
SARIKAMIŞ
İBRAHİM YILMAZ
Güfte: İbrahim Yılmaz
Beste:Ersin Kayışlı - Mustafa Açıkgöz
Okuyan: Mustafa Açıkgöz
Not:bu şarkının yasal telif hakları mevcuttur.
Bestekar saygıdeğer Ersin Kayışlı hocama ve şarkıyı okuyan saygıdeğer Mustafa Açıkgöz kardeşime sonsuz teşekkürlerimi sunarım...
AYRICA ANTOLOJİ SAYFAMDAKİ ŞİİRLERİMİ OKUYUP YORUM YAPARSANIZ SEVİNİRİM ŞİMDİDEN.ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.
AKÇAYDAN SELAM VE SAYGILARIMLA
İBRAHİM YILMAZ
29.12.2010 - 13:40
Doğum gününzü tebrik ederim Allah size hayırlı sağlıklı ve uzun ömürler versin...
05.09.2010 - 14:39
sizi şiir sayfama davet ediyorum
Zenginliğin arka bahçesi afrika
Zenginliğin arka bahçesi Afrika
Açlığın sefaletin baş kenti
Birkaç lokma ekmeğe
Muhtaç çocuklar
Ölüm sesizce oralarda
Zakkum gülleri gibi kokar
Yankılanmaz sesler
Sesizlikler ülkesi
Zenginliğin arka bahçesi Afrika
Açlığın sefaletin baş kenti
Baş kaldırı isyan
Ezik yüreklerde
Özgürlük ilkesi
Güneş bile kara doğar
Kara tenleri kadar
Kara tenli bebeklerin
Duyulur mu sesleri
Hesi aç hepsi susuz
Nedir bunun çaresi
Zenginliğin arka bahçesi Afrika
Açlığın sefaletin baş kenti
Ön bahçelerde güllük gülistan
Arka bahçelerde
Esaret acı isyan
Nerede özgürlük ilkesi
Hep sustu hep susturuldu
Gözyaşları acıların gülleri
Kokar zakkum gülleri
Ön bahçeler duyarsız
Ön bahçeler umarsız
Açar yüreklerde zakkum gülleri
Zenginliğin arka bahçesi Afrika
Açlığın sefaletin baş kenti
Bir lokma ekmeğe muhtaç çocuklar
Çaresizliğin acıların baş kenti
MAHMUDİYE DÜZKAYA
10.08.2010 - 09:54
♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ ..♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ ..♥ .♥ .♥ .♥
Değer verdiğimiz kardeşimiz saygıdeğer bir şahsiyettir
Etkili ve seviyeli paylaşım atmosferi
İHVANİ PAYLAŞIM PLATFORMU –Değerli bir üyesidir
Kendisiyle paylaşım yapmaktan onur duyarız …….
♥ ♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ ..♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ .♥ ..♥ .♥ .♥
09.08.2010 - 19:31
Merhaba sizi kurucusu bulunduğum ŞAİRLER DÜNYASI adlı gurubuma davet ediyorum gelirseniz çok sevinirim katılırsanız onur verirsiniz güzel paylaşımlarda buluşmak
dileğiyle.Sevgilerimle
Not:
Gurubumuza üye olmanız için şair olmanız gerekmiyor Şair olmasanız bile şiir sever olmanız yeterlidir.
Bu linki girerekte ulaşabilirsiniz
http://gruplar.antoloji.com/sairler-dunyasi/
Toplam 6 mesaj bulundu