Adnan Tığlı Antoloji.com

Küçücük dalda yedi gül, Altısını rüzgar alır Ama biri kalır, Bulayım diye onu. Yedi kez çağıracağım seni, Altısında gelme! Ama söz ver yedincisine, Tek sözümle gel... Sen, sana şiirler yazmadığımı sanırsın Oysa, ben şiirlerimi yazarım da gönderemem sana, Bir damla daha acılar ekemem yollarına, Acıdıkça sen dökülür, kan olur, düşer buz olur dağlarımda, Cehennem sıcağından donan buzları açarım da göz yaşlarımda, Korkarım yeniden kır çiçekleri çıkmaz diye Paramparça olan buz kırıntılarında, Dağlarda tutsun isterim buz kütleleri her defasında, Yine bir damla, çözülen buz, sonunda güneşin altında, Haftalar sonra tohumlarımı bıraktığım toprakta, Yeniden yeşerir, filizlenir sen bir baktığında Ben senle yarınlara koştum Sabah yüzüne vurduğun su Gözlerine dokunan ilk ışığıydım güneşin En son söndürdüğün yıldızdım pencerende Avuçlarınla düzelttiğin saçlarındım Kahvaltımda katık ettim gözlerini Sensiz geçen günde acıkırım sana diye Senle koştum geleceğe Ne kadar silmek istediğin iz varsa geçmişte Silmene yardımcı olurum sandım gülüşümle Oysa ki ayrı gitmekteymiş adımlarımız Ben sana koşarken sessizce, Sen hep koşmuşsun bensizliğe... [email protected]
..