Boğuk bir kir ile kirlendi gözlerin
Sefaletin dizlerini yeryüzüyle birleştirdi
Acizliğin avuçlarında bir buse gibiydi
Gülümsedi beş vakit gökyüzüne
O gülüşler ile açılan kapılara tekmeler atıldı zamanla
Zamanla avuçlar çorak bir toprağın nadasıydı
Karanlığın yüzü o zaman açık ve net gözüktü
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta