Zorluk,
kapını çalan o sessiz öğretmen,
uykudaki dehaya fısıldar:
"Kalk, zorlu yollar seni bekliyor."
Konforun battaniyesiyle sarılı
nice zihin
kendini hiç tanımadan
geçip gider hayattan.
Oysa dikenli yollarda,
taşların üstünde büyür
en derin düşünce,
en güçlü kelime,
en parlak hayal.
Karanlıkta kıvılcım arayan göz,
zorluk karşısında çakmak taşı misali ışığını içinden çıkarır.
Ve bilir ki;
Deha, acıyla uyanan bir çocuktur,
düştükçe yürümeyi öğrenir.
Kayıt Tarihi : 12.7.2025 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!