Uyandığımda Şiiri - Seyrani Göl

Uyandığımda sen dönmüş olsan,
kırlangıçlar küskün göğe sarılsa,
kirlenmiş dünyayı kanat sesleriyle yıkamış olsa.

Bir aşk şarkısı söylese ceviz ağacındaki kuş,
ama sesi yüreğimdeki, eski bir yangının küllerinden ateş olsa.

Rüzgâr pencereyi değil,
içimdeki kapıları açsa,
ve her esintide
sensizliğin soğuk yüzü değse tenime.

Toprağın kokusu değil artık,
yalnızca uzaklığın ağır nefesi dolsa içime.

Umut dudaklarımda kurusa,
gözlerimde yolunu bekleyen
solgun bir ışık kalsa.
Bu da yeterdi bana.

Ve ben,
bitmeyecek bir bekleyişin ortasında
kendimle kaldığımı
sessizce bilsem.
S.GÖL