Uyan Şiiri - Serdar Açar

Uyan ey sevgili
Gözlerin doğsun
dünyama güneş gibi
Uyan ey sevgili
Ben sen sensiz
Yetim bir çocuk gibi

Bak papatyalar açmış kırlarda
sensiz oyalanayım hangi yalanda
Ben hasretinde eller oyunda
Uyan ey sevgili çicek gibi

Uyan ey sevgili
Bak zaman akıyor
Deli sel gibi
Uyan ey sevgili
Yalnızlık çökmüş
Sokağına düşman gibi

Rengi yok hayatın dünyada
Resmin solmuş asılı duvarda
Çok korkuyorum sensizlik aklımda
Uyan ey sevgili Deniz gibi