Yoksuldu yaşantımız, fakir bir aileydik
Güller yetiştirirdik pencerelerimizde
Unutmuştuk gülmeyi, çekilmez bir çileydik
Aç yatardık çoğu kez, üzülmezdik gene de
Bir adam geldi eve, bilmiyorum neyimdi
Annemin çocuğuydum, o benim her şeyimdi…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta