sesi kısık kaldırımların
gözümde küçüldükçe dünya
şaşıyorum kalbimdeki tortuya
unutkanlığı unutan benim
güzelliğinin karşısında...
yalnızlık üvey annemdi
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta