Utansın Şiiri - Ceyhun Özuğur

Bu nasıl dünya bu nasıl dert ya rab
Sevmeyen mutlu sevenler harab
Yetmez mi çektiğim bunca ıstırap
Çilekeş halimi gören utansın

O büyük sevgiler bir zamanlardı
Keremler aslılar şirinler vardı
Leyla'yı Mecnun'u narına yaktı
Kader diye ağını ören utansın

Ne yaptıysam seni terk edemedim
Aşkından kimseye söz edemedim
Cefakar gönlüne dinletemedim
Bin parçaya bölüp kıran utansın

Aldandım hata ettim ben yine
Şimdi ağlıyorum kendi kendime
Bir avuç köz atıp yanan kalbime
Zulmüyle beni yakan utansın

Aşkından yanıp bittiğim halde
Bir çare dolaşıp gezdiğim halde
Canımdan usanıp bezdiğim halde
Öylece uzaktan bakan utansın